در جستجوی سده های فراموش شده

پژوهشهای ایران کهن

در جستجوی سده های فراموش شده

پژوهشهای ایران کهن

پاسداشت نام خلیج پارس

با درود بر دوستان

 

همه ما می دانیم که در چند سال گذشته کشورهای عربی تلاش خود را بکار دوچندان ساخته و با هزینه های گزاف می کوشند تا نام راستین دریای پارس (خلیج پارس) را دگرگون ساخته و به جای آن در نقشه ها نامی دروغین و من درآوردی را جایگزین نمایند. نخست باید اندیشید که اگر این کشورهای عربی تمایل دارند دریایی را به نام نژاد خودشان نام گذاری کنند، چرا تلاش نمی کنند تا نام دریای سرخ را که در کتابهای کلاسیک یونانی مانند تاریخ هرودوت و کتاب پلینی آمده برداشته و آنرا به نام خلیج عربی نامگذاری نمایند. زیرا نام دریای سرخ نامی بوده که یونانیان و رومیان به دلیل بازتاب رنگ سرخ از ژرفای این دریا به آن داده و پس این کشورها می توانند دست کم ادعا کنند که دریای سرخ نامی بوده که یونانیان و بیگانگان به این دریا داده و ما چون عرب هستیم خودمان می خواهیم این دریا را که درست در میان کشورهای عربی است، نامگذاری کرده و به نام خودمان یعنی بحرالعربی یا الخلیج العربی بخوانیم و به سازمان ملل هم بگوییم که این حق ما عربها است که نام دریای سرخ را برگردانیم و آنرا دریای عربی یا الخلیج العربی یا… نامگذاری کنیم و باور کنید که همه کشورها حتی ما ایرانیان از این کار استقبال خواهیم کرد.

پاسخ به این پرسش را باید به شیوه ای دیگر داد. اینکه این کشورها با پرداخت هزینه های بسیار گزاف می کوشند نام خلیج پارس را دگرگون کنند، باید اندیشید که چرا آنها تلاش می کنند نام «عربی» را به خلیج پارس قالب کرده و نمی کوشند آنرا به مثلا خلیج عربستان، خلیج امارات، خلیج کویت و… تغییر دهند.

اگر به این پرسشها بیاندیشیم درمی یابیم که دست و پا زدن این کشورها برای دگرگونی نام دریای پارس و بی توجهی آنها به نام درست دریای سرخ، عمدی است و تلاشی است برای ایجاد دشمنی آشکار و دامن زدن به اختلاف میان ایرانیان و همه کشورهای عربی.

همین کشورها 8 سال به صدام حسین بعثی کمک کردند و زیر بغلش هندوانه گذاشتند تا یک قادسیه دیگر درست کند اما جوانان سلحشور این سرزمین با دلیری و شجاعت درسی به آنها دادند که هیچکدام از آنها به این زودیها جرات دست اندازی به خاک این سرزمین را از طریق جنگ نخواهند داشت.

اینجاست که آنها از راههای دیگر وارد شده و با دسیسه های خود راههایی مانند ایجاد اختلاف میان شیعه و سنی (مانند آنچه که در عراق مشاهده می شود) در پیش گرفته اند. یکی از راههای دیگر انها تلاش برای کمرنگ ساختن نقش ایرانیان در تاریخ و فرهنگ دیرین آن بوده و با دگرگونی نام دریای پارس می خواهند برای خود یک هویت دروغین در این منطقه دست و پا کرده به مردم دنیا و کسانیکه به گذشته این منطقه آشنایی ندارند پنداری از یک هویت دروغین تاریخی را قالب کنند.

در این میان شگفت انگیز است که آوردن نام دروغین خلیج عربی، تنها در نقشه های امروزین مانند نقشه های نشنال جئوگرافی یا گوگل مشاهده نمی شود. بلکه برخی از آنها در تلاشی بودار سایتهای اینترنتی به راه انداخته (مانند www.arabiangulfmaps.com) و با دستکاری در نسخه نقشه های تاریخی آنها را با رنگ و لعاب نمایش داده تا کسانیکه هیچ آگاهی از ماجرا ندارند با دیدن نام دروغین فریب آنرا بخورند و آرام آرام این نام را به مردم جهان بیاندازند.

در این باره تلاش هم میهنان و ایران دوستان برای پاسداشت نام دریای پارس بسی جای سپاس دارد. اما در این تلاش باید یک نکته مهم را در نظر گرفت. حقیقت حقیقت است و نمی توان آنرا با پول و صرف میلیونها دلار عوض کرد. اگر ماه در آسمان دیده می شود نمی توان با صرف میلیونها پول و راه انداختن شبکه ماهواره و اینترنت حقیقت را عوض کرد و گفت که ماه در آسمان نیست! نام خلیج جنوبی ایران خلیج پارس یا دریای پارس بوده این نام در مدارک تاریخی و جغرافیایی آمده و حتی خود تازیان تا چند سال پیش آنرا الخلیج الفارسی می خواندند و برخلاف بسیاری از دریاها و جایگاههای جغرافیایی دیگر که هرکدام دارای دو یا چند نام بوده اند (مانند نام دریای مازندران، یا نام کشور مصر که از سوی یونانیان، رومیان و اروپاییان Egypt خوانده شده و حتی نام کشور خودمان که زمانی آنرا پارس زمانی پارت و ... نوشته اند) از هنگام پیدایش هخامنشیان، تنها یک نام برای خلیج جنوبی ایران بوده و آن نام پارس بوده که در زبانها و گویش های گوناگون به واژه هایی مانند Persicus, Persischer, Persique, Persia نوشته شده است. پس یک حقیقت آشکار این است که نام دریای پارس تنها نام برای خلیج جنوبی ایران بوده و این نام از سوی همه ملتها و کشورها و حتی خود اعراب به این خلیج داده شده است. از دیدگاه من این حقیقت را نمی شود عوض کرد حتی اگر میلیاردها دلار پول برای آن هزینه شود. اگر چنین چیزی شدنی بود پس ما ایرانیان نیز می توانیم نام کشوری مانند عمان را به X بنامیم!

آیا جایی مانند موزه لندن، موزه لوور و... که به معتبر و دقیق بودن چیزهای تاریخی، مدارک و اسناد خود می نازند یا برای بدست آوردن یک اثر مانند سر سرباز هخامنشی حاضرند هزاران هزار پول خرج کنند، قبول می کنند که مثلا پیشنهاد میلیونها دلاری کسی را بپذیرند تا نقشه ای را در موزه خود متعلق به سده ها پیش را که در آن نام خلیج پارس نوشته شده دستکاری کنند و نامی دروغین را بجای آن بگذارند. اگر این کار را بکنند که در اینصورت اعتبار این مراکز فرهنگی برباد خواهد رفت! تنها کاری را که شاید آنها بتوانند انجام دهند این است که پیشنهاد پردرآمد کسی را بپذیرند و در نقشه ای که چاپ می کنند و به درب موزه یا در راهروی آن می زنند، نام دروغین خلیج عربی را بنویسند.

باید گفت که گرچه شوربختانه دنیای امروز برمدار پول و سرمایه می چرخد اما همه این کارها موقتی و پوشالی است. شاید امروز برخی از عوامل مزدور به موسسه ای مانند گوگل پول بدهند که نام دروغین را در نقشه های گوگل چاپ کنند و دست اندرکاران این موسسه هم که به خوبی می دانند نام درست این خلیج چیست و عاشق چشم و ابروی اعراب هم نیستند، دچار وسوسه بدست گرفتن پول کلان شده و پیشنهاد آنها را بپذیرند اما اگر آن پول زمانی نتواند جیب آن دست اندرکاران را پر کند، همانها نام دروغین را برخواهند داشت.

باز هم می گوییم حقیقت حقیقت است. اگر ایرانیان به خوبی فرهنگ و تاریخ باشکوه این سرزمین را به نمایش گذاشته و آنرا به جهانیان معرفی کرده و با منطق حقیقت های تاریخی نام خلیج پارس را نشان دهند دلیلی ندارد که نام دروغین خلیج عربی فراگیر شود و همین برای ایرانیان کافی است چون پول و سرمایه روزی به پایان می رسد اما تاریخ و فرهنگ یک کشور هیچگاه از میان نمی رود.

امروزه کشورهای تازی با هزینه های سرشار با راه انداختن شرکتهای هواپیمایی پر زرق و برق، استخدام میهمانداران و خدمتکاران خوش چهره از کشورهایی مانند لبنان، سوریه و مصر راه انداختن شبکه های ماهواره ای و ... بمباران نام دروغین را به مسیری دیگر انداخته و در تلاشند در ذهن مردم عوام جهان این نام را جا بیاندازند. با این حال این کارها که همه برای جلب آز و وسوسه دیگر کشورهای جهان بوده کاری موقتی است. آنها هرکاری کنند نمی توانند مثلا آب و هوای جایی مانند دوبی را دگرگون سازندو کاری کنند که در گرمای 50 درجه ای تابستان هوای دوبی خنک شده یا هنگام بهار آنجا را به بهشت طبیعت تبدیل کنند. البته شاید بتوانند هتلی پرهزینه را ساخته و اروپاییان را برای چندروز خوشگذارنی در اتاقهای خنک شده به آنجا بکشانند و در کنار آن نام دروغین الخلیج العربی را مدام جلوی چشمان آنها برقصانند. اما آیا در پایه گذاری یک ملت، تاریخ و تمدن این کارها چند درصد موفق آمیز است.

همه ما دیدیم که هنگامی که صدام حسین بعثی با یال و کوپال خود به سوی کویت به راه افتاد، در تنها 3 ساعت آن کشور را گرفت و هیچ کس هم در آن کشور سرراه ارتش بعثی نایستاد و امیر کویت هم که خبر یورش عرقیها را شنید تنها چمدانهای خود را بست و نزد فامیلهای خود در عربستان گریخت!

پس این کشورها تنها با صرف دلار و یورو می توانند نام خلیج فارس را برگردانند و نه چیز دیگر. اما ایرانیان که سختی های بسیاری مانند 8 سال دفاع مقدس دربرابر بعثیان را تحمل کردند تنها با نمایش پیشینه و فرهنگ پرافتخار خود می توانند توجه عاقلان را به نام زیبای خلیج پارس جذب کنند. البته برای پاسداشت نام خلیج پارس گامهایی مانند پراکنده کردن این نام در جهان باید انجام شود. ساخت یادمانهای بزرگ و نامگذاری آنها به خلیج پارس، تاسیس شرکت خطوط هوایی خلیج پارس PERSIAN GULF AIRLINE ، ساخت اتوبان کمربندی از استان زیبای خوزستان تا مرزهای گواتر در استان پرگهر سیستان و بلوچستان در ساحل خلیج پارس و دریای مکران کارهایی شایسته است که ارزش آن را دارد که برای آن هزینه نمود.